Мачката има отечена шепа: причини и третман
Содржина
Отекувањето на шепите кај мачката, како и секој друг дел од телото, е сериозен проблем предизвикан од акумулацијата на течност во ткивата. Визуелно, туморот е лесно да се дијагностицира дома со карактеристичното зголемување на погодениот екстремитет.
Ако шепата на мачката е отечена, тогаш овој феномен укажува на разни болести или повреди. Препорачливо е веднаш да се покаже мачката на ветеринарот. Колку успешно ќе биде неговото лекување зависи од правилното утврдување на причината за појавата на туморот.
Мачката има отечена шепа: причини и третман
Отекувањето на шепите кај мачката, како и секој друг дел од телото, е сериозен проблем предизвикан од акумулацијата на течност во ткивата. Визуелно, туморот е лесно да се дијагностицира дома со карактеристичното зголемување на погодениот екстремитет.
Ако шепата на мачката е отечена, тогаш овој феномен укажува на разни болести или повреди. Препорачливо е веднаш да се покаже мачката на ветеринарот. Колку успешно ќе биде неговото лекување зависи од правилното утврдување на причината за појавата на туморот.
Главни причини
Постојат неколку главни причини за појава на тумор на екстремитетите кај мачка:
- Траума. Кога е повреден екстремитет кај мачка, се нарушува интегритетот на кожата, а во отворената рана влегуваат разни бактерии и микроорганизми. Токму тие предизвикуваат отекување на меките ткива и црвенило на шепата. Температурата се зголемува во отечената област. Повреда значи дислокации, модринки и скршеници добиени од мачка за време на тепачка или друг инцидент. Во такви случаи, мачката не гази на шепата и куца.
- Алергија. Ако ензим или отров влезе во телото на животното од каснување од инсект, тоа развива тумор на екстремитетите. Кај мачките, оваа акутна алергиска реакција се јавува само на одредени видови инсекти и од контакт со хемикалии како што се детергенти или некое легло за мачки. Во некои случаи, акутна реакција се манифестира на храна.
- Микоза. Со ослабен имунитет и мала повреда на кожата, спорите на габата влегуваат во телото на миленичето. Најчесто, домашните мачки кои имаат слободен пристап до улицата се подложни на инфекција со патогена габа. Микозата е придружена со лупење, првут и непријатен мирис.
- Ракови. Тумор кај мачката се појавува со рак на дојка и е локализиран на едната или двете предни нозе. Понекогаш се појавува неоплазма во меките ткива.
- Болести на внатрешните органи. Ако мачката има проблеми со црниот дроб, бубрезите или срцето, тогаш на задните нозе се формира тумор. Најчесто, отокот не предизвикува непријатност кај миленичето.
- Болести на зглобовите. Отекувањето на шепите кај мачките најчесто се јавува со артритис и остеохондродистрофија.
- Васкуларни проблеми. Во такви случаи, температурата во областа на туморот не се зголемува, а кожата околу неа станува бледа. Причината за болеста се крие во згрутчување на крвта што блокира голем крвен сад или во зголемена пропустливост на васкуларните ѕидови.
- Во некои случаи, на шепата се формира оток по инјекција или капалка. Причината лежи во спуштениот катетер и навлегувањето на растворот надвор од вената.
- Проблемот произлегува и од штипкањето. Доколку отокот не се смири по отстранувањето на завојот, се препорачува да се стави завој натопен во вотка на отечената шепа и да се однесе мачката на ветеринар.
За да ја одредите причината дома, треба да го набљудувате миленичето и да го почувствувате отечениот екстремитет.
Што да направите ако шепата на мачката е отечена?
Откако ќе ја идентификувате причината зошто шепата на мачката е отечена, итно треба да започнете да давате прва помош дома.
Доколку се открие механичко оштетување, шепата мора да се поправи и миленичето да се однесе во ветеринарната клиника. Не се препорачува да се обидувате сами да ја лекувате дислокацијата или фрактурата бидејќи состојбата на мачката само ќе се влоши. Кога температурата се зголемува во пределот на туморот, вреди да се направи завој со навлажнување во ладна вода.
За да ги ублажите болните сензации, можете да дадете инјекција на трауматин. По инјектирањето, туморот нема да се смири и нема да ја ослободи мачката од посета на ветеринарната клиника.
Ако ветеринарот дијагностицира мачка со болести на зглобовите, тогаш тој ќе препорача вклучување на додатоци во исхраната како што се хондроитин и глукозамин во исхраната на домашно милениче.
Препишал курс на антибиотици како што се Синулокс или цефтриаксон и лекови против болки (мелоксикам, бупренорфин). Не може да се надмине дозата пропишана од лекар.
Во случај на акутна алергиска реакција, неопходно е да се идентификува алергенот и да се заштити мачката од него, а потоа да се даде инјекција на дифенхидрамин за да се олесни состојбата на миленичето.
Ако се сомневате дека има болест на внатрешните органи, на која укажува тумор на задните екстремитети, ќе биде неопходно да се положат тестови за да се утврди точната причина.
Третманот во овој случај ќе биде насочен кон ослободување од болеста, бидејќи туморот е само симптом на тоа.
Ако мачка испушта гној од шепа, тогаш не треба да се обидувате сами да го излекувате. Ветеринарот треба да направи обдукција и одводнување. Обично, гној и оток се појавуваат поради траума на екстремитетот.
Дома, комплексните антифунгални агенси што се продаваат во ветеринарни аптеки ќе помогнат да се олесни состојбата на мачка со габична инфекција. Тие вклучуваат Fungin и Imaverol.
Ако се сомневате дека имате васкуларен проблем, масирајте ја отечената шепа на мачката на секои 10 минути за да го вратите протокот на крв. Тромбозата се лекува со хируршка интервенција, а за спречување на болеста ветеринарот пропишува внесување на тромболитички лекови.
Доколку се открие канцероген тумор, ветеринарот ќе изврши хируршка операција. Во рана фаза на болеста, нејзиниот исход е многу поволен.